Jan Manescoo verduidelijkt de diepere betekenis van zijn kunstwerken
Ze kunnen worden onderverdeeld in twee categorieën. 'In zijn 'Formele kunst' richt hij zich op de esthetische kwaliteiten van het kunstwerk, zoals kleur, vorm, textuur en compositie. Bij de 'Inhoudelijke kunst' gaat het om de betekenis van het kunstwerk, zoals de boodschap die het overbrengt of de gevoelens die het oproept.
In het Copyart concept combineert Jan Manescoo de twee. Hij laat in woord en beeld zien hoe hij de werkelijkheid creëert via zijn levensfilosofie, gevoelens en ervaringen in een beeldgedicht. Voor de kijker is het niet meteen duidelijk, maar als hij wat verder kijkt dan wat de vormgeving van het beeld weergeeft, zal hij er ook de overtuiging en andere interesses van de kunstenaar in ontdekken. Het beeldgedicht zegt meer dan zijn gevoelens over wat schoonheid voor hem aanduidt Het geeft ook de ethische waarden weer van het mens-zijn: zijn verwachtingen, vreugde en onbehagen, leed en angst, zijn lichamelijke beperkingen en psychische onwetendheid. Hij zet de kijker aan om na te denken over wat hij ziet en voel in het kunstwerk Er over te praten met degenen die het enerzijds spannend uitdagend en anderzijds zinloos, verwarrend en onduidelijk vinden. In dat gesprek dringt hij zijn persoonlijke mening nooit op. Hij vraagt hen eenvoudigweg of ze zich kunnen terugvinden in zijn atypische kunststijl en visie over hoe hij het mens-zijn en de werkelijkheid duidt en vormgeeft.
Jan Manescoo stelt zich de vraag wat de werkelijkheid is.
Copyart is de artistieke verbeelding van de werkelijkheid die Jan Manescoo als vanzelfsprekend vindt als de fundering van zijn denken en kennis, zijn waarnemingen, ervaringen en creativiteit. Hij beleeft zijn eenheid met de natuur als een mysterie dat moeilijk te begrijpen is en benadert het in een fictief verhaal.
De werkelijkheid is een moeilijk te omschrijven abstract begrip dat de omliggende wereld aanduidt en is nauw verbonden met de menselijke beleving. In de filosofie wordt het bestaan van de werkelijkheid wel eens ontkend. Het begrip is immers een gedachteconstructie, een idee om de wereld aan te duiden. Vandaar dat Jan Manescoo een onderscheid maakt tussen de werkelijkheid die verwijst naar de feiten die echt bestaan en de fictie van zijn beeldgedichten. Zo creëert hij een werkelijkheid achter de feitelijke werkelijkheid, een belevingswereld van kunst en filosofische bedenkingen.
Hij verwijst naar iets, een idee, een object. Zijn mening over het mens -zijn, de voorafgaande lezing van zijn optredend 'ik', een aanschouwing van wat er in zijn bewustzijn wordt aangeven, zwijgt of spreekt. Het is de kennisname van een beeldtaal die alle mogelijkheden van zijn gedachten onderzoekt, betast en beoordeelt. Ze ontstaan in zijn zoektocht naar de "innerlijke leegte" of het ontbreken van iets dat afwezig is en het waarom ervan niet kan verklaren. Zo tracht hij ook zijn plaats in de wereld beter te bepalen, maar helaas moet vaststellen dat hij slecht een observator blijft binnen de grenzen van de natuur.
WERKELIJKHEID
Achter de sluier van het alledaagse,
Verbergt zich een wereld ongezien ongekend.
waar de zon altijd schijnt,
de maan nooit ondergaat.
In de schaduw van het zichtbare
ligt een rijkdom aan betekenis onaangeroerd
die wacht om ontdekt te worden
door degenen die durven te kijken doorheen het beeld.
Voorbij de oppervlakte van het tastbare
is er een diepte die ons roept.
en uitnodigt om er in te duiken
het mysteries van het leven te ontrafelen.
Die werkelijkheid bestaat in de geest,
wacht om ontdekt te worden.
vraagt om de ware aard van het bestaan
te betasten en te begrijpen.
.
Prof. dr. Rik Van Aerschot was van 1 januari 1990 tot eind 2002 de drijvende kracht achter de Raad van Bestuur van de Vrije Universiteit Bussel. Naast zijn academische verplichtingen, heeft hij ook een belangrijke rol gespeeld bij AIB-Vinçotte als gedelegeerd bestuurder. Bovendien heeft hij zijn expertise ingezet in verschillende functies, waaronder bij de Nationale Bank van België en het Vlaams Economisch Verbond
Rik van Aerschot zegt in zijn voorwoord van het kunstboek ‘Copyart een concept van het verbeeldend denken’. 'Communicatie is leven, want zonder communicatie staan we alleen tegenover de overweldigende kracht van de natuur. Dit concept, ontwikkeld door Jan Manescoo zelf, is een samensmelting van beeldende kunst, poëzie en proza, waarmee hij de complexiteit van de menselijke ervaring en de relatie tussen de macrokosmos en de microkosmos onderzoekt. Zijn werk is een persoonlijke weerspiegeling van de werkelijkheid en het leven, die de grenzen van het dagelijkse leven overschrijdt en de kijker uitnodigt om deel te nemen aan de aard het menselijk bestaan. Manescoo's kunst is niet alleen een visuele ervaring, maar ook een filosofische zoektocht naar betekenis, waarbij de rol van technologie in de hedendaagse kunst en de menselijke natuur wordt onderzocht. Hij benadrukt de noodzaak van de menselijke interactie, reflectie en creativiteit om de existentiële angst van het bestaan te overwinnen. Met Copyart biedt hij een instrument aan dat hem helpt bij het bouwen van de kathedraal van de ‘Humanitas’, de kathedraal van het mens-zijn. Het is zijn versie van tijd en ruimte, zijn manier om de betekenis van de cyclus tussen leven en dood van het begin tot eind te begrijpen, of is er geen einde. In zijn expressie belichaamt hij de modernste uitvinding van de menselijke geest: het vermogen om zijn benadering van het menselijk avontuur razendsnel en zonder ruimtelijke grenzen uit te drukken, te reproduceren en te verspreiden... 'Copyart' of het kopiêren het leven en van alles wat bestaat. Maar hij wijst ook op een dreigend gevaar. Is de natuur wel technisch en wetenschappelijk bedwingbaar? De mens denkt dat hij de meester van de natuur is geworden, totdat hij het tegenovergestelde in zijn existentiële angst ervaart. Een angst die hij probeert te onderdrukken door middel van communicatie, reflectie en verbondenheid met de andere mensen.