Bij het opleiden van speekplein animatoren aan de Belgische kunst of in de Ardennen verwerkt hij samen met hen het vindmaterialen die ze op het strand, in de duinen of in de bossen vinden. Tijdens deze zoektochten wordt hun artistieke vaardigheden wakker geschud, daar ze hun verbeeldingskracht moesten gebruiken om aan het natuurlijk of waardeloze materiaal een concrete vorm te geven, het herkenbaar te maken als dier, bloemstuk, masker, pop of marionet. Het is de bedoeling om dat vindmateriaal, dat op het eerste zicht niets concreet vertelde, te onderzoeken en het tot iets creatief om te vormen. Hij stimuleerde hen om alles wat hun aandacht trok, te betasten en te onderzoeken, de banaalste dingen op te rapen, in een boom een dode tak te verwijderen of met zand, water en stenen iets concree top tebouwen. Door hun gespreken over wat ze in het vindmateriaal zien of wat ze als onderdeel er mee kunnen maken, groeide hun creaties en kregen ze een betekenis. Als kunstenaar was het de aanloop om zelf vreemde vormen in de natur te ontdekken, ze te ontleden, te ordenen en er doordacht mee te experimenteren.